NZ, The South Island- Part I

Hoi allemaal!

Oke, eindelijk weer een blog maar ik had weer de grootste moeite met het verhaal kort houden dus sorry daarvoor! Haha
Want deze megablog is pas deel 1 van Zuidereiland,
dan zet ik over een week of 2 nog het 2e deel erop :)
Ik heb weer kopjes gemaakt dus sla vooral over wat oninteressant is want volgens mij treed ik soms een beetje teveel in details,
Anyway veel leesplezier gewenst :)


Inmiddels hebben we afscheid moeten nemen van het mooie Nieuw-Zeeland “snif”...
Maar ik moet zeggen dat we echt alles hebben gezien wat er te zien valt of in elk geval wat wij graag wilden zien. Afgesloten met een weekje in Christchurch, wat ook super geslaagd was!

Overtocht met de ferry
Ik zal beginnen bij waar ik gebleven was: onze overtocht van Noord naar Zuid.
De overtocht met de ferry was vanaf het moment dat Zuider-eiland naderde supermooi!
Als je op het dek stond was het heel gaaf om zo langzaam de fjorden in het varen, hele mooie uitzichten. Dat niet alleen, het waaide ook supersuperhard haha, dus je moest je zonnenbril echt vasthouden zodat hij niet van je hoofd afwaaide, zo erg was het..
Aangekomen in Picton zijn we meteen naar een Nederlands bakkertje gereden. We hadden via de vrouw van wie we onze reisgids op Marktplaats hadden gekocht gehoord dat die er zat dus daar moesten we natuurlijk heen! Heel leuk om de ‘Picton Bakkerij’ te zien en een heerlijk broodje gehad. Als Nederlandse specialiteit nog een gevulde koek gehad maar die viel toch wel erg tegen helaas (vooral deeg en nauwelijks spijs).

Marlbrough National Park en onze eerste lifter
Na een lekkere lunch zijn we doorgereden naar het Marlbrough National Park en onderweg hebben we onze eerste lifter opgepikt. We hadden het er al een tijdje over dat ons dat wel leuk leek dus nu gebeurde het toevallig. Het was een Duitse jongen die alleen rondreisde en het was voor hem zelf ook de eerste keer liften dus dat was wel grappig. Deze tocht was héél mooi, elke bocht die je reed kwam je weer in een baai die net weer wat anders was maar ook weer super. Het water is hier ook zo prachtig helder!
Dus dit was echt weer een hele mooie rit naar onze camping. We waren wel moe van het reizen dus lekker rustig middagje liggen lezen.
De volgende dag was het heel mooi zonnig en helemaal mooi om wakker te worden en zo over die baai uit te kunnen kijken vanuit ons busje.

De hele dag lekker gelezen in de zon, ik heb me weer even in ons NZ-boekje verdiept en een beetje een plan gemaakt welke richting we hierna op gaan en wat we sowieso willen doen.
Daarna een strandwandeling in de baai gemaakt, zo mooi om alleen met z'n tweetjes te zijn op zo'n uitgestrekt strand!

Abel Tasman national park
De volgende dag zijn we doorgereden naar Marahau in het Abel Tasman national park.
Onderweg luisteren we lekker ouwelullenmuziek die heel geschikt is voor onderweg haha :-)
Ik heb namelijk papa's oude mp3 mee dus daar staat nog een hoop John Lee Hooker, Bill Withers, Neil Young enz op... Vooral leuk om tijdens het rijden te raden van wie 't nummer is :-P
In Marahau een leuke camping pal naast de ingang van het park en ook weer eens de luxe van een warme douche en zelfs een huiskamer met tv en massa's films.

Kayakken
We zijn een dag gaan kayakken in het national park samen met een gids (uiteraard hadden we weer geluk: de groep bestond die dag toevallig alleen uit ons tweetjes! Chill een privégids)
We startten met 's ochtends een tochtje met de watertaxi die ons naar een wat noordelijker strandje, Onetahuti, bracht. Vanuit daar zijn we nog een stukje noordelijker gaan kayakken naar Shag harbour, onderweg zagen we heel veel zeehonden! Ook heel veel pups gezien, echt lief! Leuk is dat ze helemaal niet schuw zijn dus ze kwamen naar ons toe en zwommen ook om en onder de kayak door...
Shag harbour is niet zo zeer een haven maar meer een mooie inham om door te varen, heerlijk die rust!
Daarna een deel dezelfde weg terug gevaren en langs de Tonga Arches, mooie rotsen waar we ook onderdoor voeren. Daarna door naar musquito bay waar we een heerlijk dikbelegd broodje kregen met een supergrote muffin en een appel.
Onze gids maakte daar ook nog op het strandje met een klein gaspitje warme chocolademelk met opgeklopte melk dus dat was een geslaagde lunch.
Dat was ook wel nodig want blijkbaar hadden we iets te lang op het strandje gezeten waardoor we een heel groot stuk in een korte tijd moesten kayakken om de watertaxi terug te halen.
Met wat hulp van onze gids (die met zijn dikke spierballen ons een heel stuk hielp waarbij we met een touw aan hem vast zaten) hebben we 't gehaald.
Hij wist goed de moed erin te houden en vertelde allemaal leuke Maoriverhalen, ook wist hij over elke plek en elk dier iets interessants te vertellen dus dat maakte de trip erg geslaagd!
Toen we het laatste stukje nog moesten kayakken waren we helemaal kapot en pepte hij ons nog op door een Maoriliedje te zingen waarna wij een Nederlands liedje moesten laten horen.
Na zo'n intensief dagje was het heerlijk om lekker een warme douche te nemen en daarna even lekker op de bank te kruipen en een filmpje te kijken.

Onze gids vertelde nog een leuk verhaal over het ontstaan van het Abel Tasman park:

Er was eens een rijke vrouw die in dit gebied woonde en hier graag een nationaal park wilde maken.
Ze beheerde veel grond dus ging naar de regering met het voorstel dat zij een groot deel van haar persoonlijke land afstond om een park van te maken waarbij ze de regering vroeg net zoveel grond af te staan om dat samen het park te laten worden.
De regering stemde hier niet mee in maar zij nam geen genoegen met nee en deed iets slims.
Ze schreef een brief aan de koningin van Nederland (die was op dat moment in Londen, want het was ten tijde van WO2) en nodigde haar uit om naar Nieuw-Zeeland te komen om het naar de Nederlander 'Abel Tasman' vernoemde park te openen.
De koningin stuurde een bevestiging dat ze dit graag wilde doen en nu moest de Nieuw-Zeelandse regering wel met de maak van het national park instemmen.

Na een chill dagje zijn we de volgende dag 's ochtends met de watertaxi naar Bark Bay gegaan en vanaf hier hebben we een mooie wandeltocht terug naar de camping gedaan.
Het was een leuke route om te lopen en niet heel zwaar maar wel best ver. Grootste gedeelte door het bos waarbij we zoveel verschillende bomen zagen! En tussendoor soms een mooie doorkijk naar een mooi strandje en uitzicht op zee.

The Westcoast (ook wel de ´wetcoast´ genoemd vanwege de vele regen)

Volgende dag verder gereden richting de westkust. We wilden eigenlijk naar een camping bij een goudzoekersdorpje waar je mooi kon wandelen maar vanwege het slechte weer zijn we wat verder doorgereden naar Westport en 's avonds lekker fish&chips gegeten in de stad.
Volgende dag begonnen met een potje squash. Voor mij de eerste keer maar ik vond 't erg leuk om een keer te doen!

Bezoekje aan een kolenmijn
's Middag hebben we 'the Denniston Experience' gedaan. Dit was heel tof! We gingen een echte kolenmijn in; eerst met een karretje en een deel lopende waarbij we een gids hadden die precies kon vertellen hoe het er hier vroeger allemaal aan toe ging.
Een bijzondere ervaring die ook goed georganiseerd was.
Wat bijvoorbeeld leuk was, was dat je naast een geschikt outfit met fluoriserende jas en bijpassende helm, je ook per persoon een taak kreeg. Dit waren functies die ze ook echt hadden toendertijd dus Bart was bijvoorbeeld 'hewer' en 'trucker'. Als hewer was je degene die de kolen uit de rots hakte. Daarna zocht hij de geschikte grote stukken door de kleine stukken eruit te zeven, dit moest Bart dus ook echt doen. Daarna kwam de trucker met een leeg karretje dat hij moest vullen met de kolen en daarna weer wegbrengen.
Zo leerde je dus veel over het werken in een kolenmijn en daarnaast liet de gids ook spullen uit die tijd zien waarover ze veel vertelde.
Zoals een olielampje dat ze op hun hoofd droegen (dit was ook het enige licht dat ze hadden in de mijn).
Wat erg bijzonder was, was een klein pijpje gemaakt van hondenbot wat helemaal bewerkt en versierd was.
In die tijd was het traditie het bot van je overleden huisdier te bewaren en bewerken.
Ik vond deze pijp heel bijzonder om te zien omdat je je dan gaat afvragen van wat voor iemand hij was en hoe hij hem heeft kunnen verliezen in de mijn.

Iets wat nog bijzonder was in de mijn is dat ze pony's gebruikten in de mijn om volle karretjes naar de goede plaats te brengen.
Zij wisten precies de weg in de tunnels en het leuke is dat ze ook precies wisten hoeveel ze moesten trekken namelijk 5 karretjes. Pas bij 5 gingen ze lopen en wanneer iemand er stiekem eentje meer achter deed dan liep hij gewoon niet. Slimme beesten dus! Net als de mijnwerkers hadden ook de pony's een klein olielampje voorop hun hoofd.

Pancake rocks en een bezoek aan een Jade-fabriek
Na ons bezoek aan de mijn zijn we doorgereden naar Charleston waar we een goedkope camping bij een boerderij vonden. Enige nadeel: het stikte er van de sandflies! :-o
Vanuit hier reden we verder langs de kust. Eerst naar de Pancake rocks. Dit waren rotsen met heel bijzondere vorm en inkepingen waardoor ze op stapels pannenkoeken leken.
Ook waren hier blowholes waarbij je super kon zien hoe de golven in zo'n gat omhoog stootten tegen de rotsen, mooi gezicht!

Hierna zijn we verder gereden naar Hokitika. Hier hebben we een fabriek bezocht waar ze Jade bewerken. Dit is groene steensoort die aan de westkust wordt gevonden en die erg populair is hier. Van deze steen maken ze veel mooie sieraden en we hebben een rondleiding gekregen waarbij we ook konden zien hoe iemand de steen bewerkt tot een sieraad.
Daarna ook naar een glasblaaswinkel, hier was helaas niks te zien van het glas blazen omdat het weekend was.

Gletsjers!
Vanuit Hokitika zijn we doorgereden naar Franz Jozef, een klein dorpje bij 2 gletsjers.
We zijn naar de Foxgletsjer gelopen, een mooie tocht met als eindpunt uitzicht op maar 200m afstand van de gletsjer. Echt super om dat ijs van zo dichtbij te zien!! Het leek wel kristal, met een hele mooie blauwe glans. Helaas konden we verder niks van de gletsjer zien vanwege een laaghangende wolk.
De vorige dag hadden we eindelijk regenbroeken gevonden dus die kwamen meteen van pas!
Onderweg moesten we ook door verschillende beekjes en riviertjes heen.

Vlakbij Franz Jozef overnacht en voor het eerst echt koud gehad.
Daardoor erg vroeg wakker wat wel weer goed van pas kwam want het regende niet en was een mooie zonnige heldere dag!
Nu naar de andere gletsjer, Franz Jozef, gereden want die was gister gesloten vanwege slecht weer.
We boften want hij was nu wel open! Toen we aankwamen (8.10u) was de ranger hem net aan het openen.
De wandeltocht erheen was prachtig!
We waren helemaal omringd door bergen, rotsen en verschillende watervallen onderweg.
En nu konden we de hele gletsjer tot en met de top zien, geen wolkje aan de lucht :-)
Dit viewpoint was wat minder dan bij de andere gletsjer omdat je een stuk verder weg stond maar het totaal plaatje was super!
Wat het extra mooi maakte was dat we de hele tocht tot en met het uitzichtpunt alleen waren.
Pas zodra we terug liepen kwamen er andere mensen aan.

Na deze wandeling zijn we weer naar de Fox-gletsjer gereden en naar uitzichtpunt van veraf gegaan: dit was een supermooie doorkijk in een bos waar je de hele gletsjer precies tussen de bomen in kon zien...
Het was zo mooi dat we besloten de gletsjer nog een keer te beklimmen(nouja beklimmen, alleen het laatste gedeelte is echt klimmen) en nu was het inderdaad nog mooier omdat we ook de top konden zien.

Hierna zijn we naar lake Mattheson gelopen waar je mooi uitzicht had over het meer met daarachter de bergen met sneeuwtoppen.

Lake Wanaka en Lake Hawea, mooiste plek op aarde :)
Daarna zijn we doorgereden naar het Mount Aspiring national park, onderweg bij een ander mooi meer even wat brood gegeten en bij Haast een lifter meegenomen.
We zijn naar een Doccamping gegaan met prachtig uitzicht helaas alleen weer sandflies dus dat is wat minder.
De laatste dagen is het ook echt koud 's nachts, vorige nacht bijv 2 graden dus dat is soms even afzien in ons niet geïsoleerde busje ;-)

Volgende dag de lifter weer meegenomen en richting Wanaka gereden en onderweg nog een mooie wandeling gemaakt.
Eerst kwamen we langs lake Hawea en daarna lake Wanaka, dit was zo'n mooie weg!! Ik vond het de mooiste weg die we ooit gereden hebben... Eigenlijk ook de mooiste plek die ik ooit gezien heb dus bij deze staat Nieuw-Zeeland voor mij officieel op nr. 1 als mooiste land.
Echt wauw!
De meren zijn hier zo prachtig helderblauw en dan ook nog omringd door groene heuvels met schapen en daarom heen weer prachtige bergen.
De combinatie van de verschillende landschappen maakt het hier zo fantastisch vind ik. Want als je rijdt blijft het landschap hier telkens veranderen.
Dan zijn het rotsachtige bruine bergen.
Dan bergen met soms een deel bomen en de bovenste laag sneeuw als poedersuiker.
Dan zijn het groene heuvels vol schapen.
Dan weer echt hoge sneeuwbergen.
Echt super, we keken onze ogen uit!

Wanaka
In Wanaka hebben we fietsen gehuurd en wilden we langs het meer fietsen want dit scheen een mooie en populaire tocht te zijn.
Het was inderdaad heel mooi, elke hoek mooi uitzicht maar dat niet alleen het was ook heel zwaar. Haha alleen maar berg op berg af en daar waren we niet helemaal op voorbereid.
Dus ja het was flink klimmen en dan wel weer lekker hard afdalen dus dat maakte het wel leuk...
Op het grootste deel kon je alleen helaas niet hard naar beneden want het was een minipaadje met grind en soms grote stenen ertussen. Daarnaast was het maar een heel smal weggetje vlak langs de waterrand wat dus een afgrond was.
Het feit dat er sowieso geen plaats zou zijn voor een tegenligger maakte het nog wat enger maarja het is goed gegaan.
Na het klimmen werd het zelfs nog avontuurlijk want we moesten een stuk over het strand rijden en daarna zelfs door het water heen!
Op een gegeven moment werd dit zo diep dat we niet verder konden dus met onze fietsen door het bos en ze daarna over een hek tillen om weer op het goede pad te komen.
De terugweg was over de grote weg en nu kon je na een flinke klim dus wel heerlijk in volle vaart naar beneden over het asfalt glijden.
Na dit middagje mountainbiken (dit was niet fietsen zoals ik het ken te noemen) waren we dus echt kapot.

Queenstown
Volgende ochtend begonnen met een wandeling waarbij we de mount Iron beklommen, niet zo'n hoge berg (500m) dus het klimmen viel wel mee maar wel supermooi uitzicht over Wanaka en het meer.
Hierna zijn we doorgereden naar Queenstown en hier zijn we met de kabelbaan naar boven gegaan waar je mooi uitzicht hebt over de stad en het meer, Wakatipu, waar de stad aan grenst.

Daarna zijn we naar een mooi park wat aan het meer ligt gelopen en hier even blijven hangen bij de plaatselijke bowlingvereniging.
En dat is niet het bowlen waarbij je kegels omgooit.
Ik kende deze sport niet, Bart wel, volgens hem doen oudere mensen het in Maarn ook dus zo wil hij naar eigen zeggen ook zijn oude dag slijten... Haha ;-)
Anyway, het is dus echt een bejaardensport die veel weg heeft van jeu de boules waarbij iedereen witte kleren, schoenen en hoedjes draagt.
Hier hebben we heel lang in het zonnetje naar zitten kijken.


De beroemde Fergburger...
Aan het einde van de middag zijn we dan eindelijk naar de stad gegaan om onze lang verwachtte Fergburger te eten.
Dit is een burger die ons in Nepal was aangeraden door een Australiër die we daar ontmoet hebben.

De reden waarom we er extra veel zin in hadden is omdat we al een week bezig waren met ons zelfverzonnen 'backpackersbudgetdieet'.
Hier zijn we vooral mee begonnen doordat we veel te veel geld hadden uitgegeven in onze eerste maand hier dus dat moesten we een beetje opheffen. Daarnaast vonden we het ook wel goed om niet te veel lekkers te kopen.
We eten nu overdag altijd brood met pindakaas of pasta en 's avonds rijst of pasta met groente en saus. We kopen geen ander beleg en ook geen vlees dus alles basic. Scheelt ook dat we nu geen ijs voor de koelbox meer hoeven kopen. Verder drinken we alleen water. Dit alles doen we 7 dagen en pas op dag 7 mogen we 's avonds iets lekkers (én ongezonds ;-)) eten.
Ohja, en daarnaast mogen we 1 keer in de week iets lekkers kopen zoals een ijsje of chips ofzo.
De eerste week is helemaal goed gegaan!

Terug naar de Fergburger,
Deze was vooral bizar groot!!
Hij smaakte ook goed maar wij vonden hem niet superbijzonder, misschien na zo'n lange tijd ook iets teveel opgehemeld in ons hoofd ;-)
In Queenstown was het ook weer eens tijd voor een warme douche, heerlijk na zo lang!

Milford Sound
Volgende dag doorgereden naar Te Anau en vanuit hier hebben we in de bieb een cruise geboekt voor de Milford Sound. Dit schijnt heel mooi te zijn en een hoogtepunt in dit Fjordland national park.
Hierna zijn we doorgereden naar het Fjordland en hier een doc,-camping gevonden aan een beekje.
Het was mooi weer dus ik heb lekker in het zonnetje aardappeltjes staan bakken, hmm...
's Avonds lekker standaard in het busje liggen lezen en de volgende dag doorgereden en onderweg verschillende wandelingen gedaan.

Vervolgens zijn we naar de Milford Sound gereden en bleek dat we met z'n 7en op de boot zouden zitten (hij is gemaakt voor max. 400 mensen) dus dat had lekker de ruimte :-)
De tocht was mooi maar wij vonden het niet supersuper zoals hij wel vaak omschreven wordt.
Dit komt ook omdat het hier eigenlijk altijd slecht weer is dus door de bewolking kan je niet goed de omgeving, de toppen van de bergen, zien.
Een sound is net iets anders dan een fjord al was ons niet helemaal duidelijk wat precies het verschil is.
Het was in elk geval een mooie tocht en het was zelfs droog (erg zeldzaam met 200 dagen regen per jaar)
Wat erg bijzonder was: wanneer je tussen de hoge rotsen invoer dat je helemaal niet besefte hoe hoog het echt was.
Er waren bijvoorbeeld rotsen van wel 700 meter hoog!!
Maar wanneer je er naar vanaf onder dacht je eigenlijk: ' hmm net zo hoog als de dom ofzo' dus dat was wel heel gek.
Wanneer er een ander cruiseschip in de verte langs voer kreeg je ook wel meer besef van de grootte want dan zag je bij zo'n groot schip alleen een klein stipje voor die rots.
Wat nog wel grappig was, was dat we echt onder een waterval doorvoeren waarbij een medewerker met een lege kan op het dek ging staan.
Zo konden we vers water uit de waterval proeven en dat was erg lekker!

Volgende dag zijn we naar een ander meer in het Fjordland gereden en hebben hier gewandeld, daarna zijn we doorgereden naar een gratis camping aan weer een ander meer.
Onderweg kwamen we terecht in een hele grote kudde schapen die een boer over de weg naar een ander weiland bracht.
Het was wel bijzonder en bleef maar doorgaan...want het waren medere kuddes dus in totaal wel meer dan 500 schapen!

Ohja, de foto´s volgen nog! Ik denk deze week :)