Cambodja :)

Lieve allemaal,

Op maandag 26 augustus kwamen we aan op het vliegveld van Phnom Penh met heell veel zin om weer een nieuw land te ontdekken...
We hebben een leuke reisgids van Cambodja dus in het vliegtuig ben ik begonnen met me een beetje in te lezen over het land.
Tijdens het lezen kwam ik meer te weten over de geschiedenis. En vooral over de gruwelijke dingen die zijn gebeurd tijdens het bewind van de 'Rode Khmer' onder leiding van premier Pol Pot, dit duurde van 1975 tot 1979. Hierover later meer.
Verder las ik over de vele tempels in Angkor Wat en wat het land nog meer te bieden heeft. Zo zijn we begonnen met bedenken wat wij graag zouden willen zien en doen :-)

Vanaf het vliegveld zijn we met de tuktuk naar een hostel gebracht, dit ritje was een stuk rustiger dan elk willekeurig ritje in Nepal, dus wij vinden het wel prettig dat het verkeer hier wat beter geregeld is.
Deze ritjes in de tuktuk zijn echt heerlijk!! En er zijn er na die natuurlijk nog velen bij gekomen want het is echt hét vervoersmiddel hier en nog lekker goedkoop.
Je zit lekker op een zacht bankje in de wind (overdekt:dus als het regent zit je ook nog eens lekker droog) en je kan overal om je heen kijken en er is hier zoveel moois te zien!
Vooral buiten de stad: veel tempels in Khmerstijl en uitgestrekte rijstvelden, prachtig landschap!
Daarnaast zijn de mensen hier ontzettend vriendelijk en behulpzaam.
Ook de verkopers van kleine kraampjes die maar al te graag vanalles aan je willen verkopen doen dit niet op een vervelende dwingende manier maar altijd met een lach en vaak met een grapje...
Ze vragen bijvoorbeeld om 8uur 's ochtends aan ons: 'Sir! Lady! You want a cold drink?! You want beer?'
Waarna ze vervolgens zelf erg hard lachen en giechelen om hun grap. Ja, erg fijne, lieve mensen hier!

Bij aankomst in het hostel even lekker gelunchd: de lekkerste cheeseburger ooit gehad!! :-D (daar keek ik ook al een week naar uit;-))
Even lekker opgefrist van onze vlucht en toen voor het eerst naar de boulevard in Phnom Penh gegaan, dit was heel leuk om overheen te wandelen. Hier zie je nog veel terug van de Franse koloniale tijd. Veel prachtige koloniale gebouwen en handelshuizen zijn nu omgetoverd in hotels en restaurants. Je kan hier dus heerlijk langs de rivier lopen... Op de promenade zelf vind je vooral de lokale bevolking die aan het einde van de dag samenkomen. Je ziet hier kraampjes met eten en veel Cambodjanen spelen 'voetbadminton' zoals ik het maar noem. Dit spel is zo leuk om te zien!! Ze staan in een cirkel of tegenover elkaar en hebben een soort shuttle die met hun voet de lucht in schoppen en zo spelen ze over. Meestal nemen ze hem met een half gebogen been achter zich aan op hak van de voet. Prachtig om te zien!
Verder spelen veel kinderen een spel waarbij ze zover mogelijk hun slippers voor zich uit schieten. Dit is alles is heerlijk om naar te kijken onder het genot van een Angkorbiertje :-)
Meteen de eerste avond vonden we een heel gezellig en goedkoop tentje aan de boulevard waar we het 4 avonden achter elkaar(!!) hebben gezeten, haha!

Stukje geschiedenis
Om de verschillende dingen die we hebben bezocht een beetje in te leiden begin ik hier even met één periode uit de geschienis van Cambodja die niemand van de mensen hier vergeten is.

Op 17 april 1975 trokken de troepen van de Rode Khmer onder leiding van Pol Pot de hoofdstad Phnom Penh binnen en de bevolking, die de corrupte regering van toen en de voortdurende oorlog zat waren, haalden hen in als bevrijders.
Maar 3 uur na de aankomst dwong het Rode Khmer leger alle inwoners om de stad te verlaten. Iedereen, ook ouderen en zieken, wie weigerde werd meteen doodgeschoten. Ze moesten dagen lopen waarna ze bij plattelandscommunes te werk werden gesteld. De regering van Pol Pot wilde een nieuwe agrarische communistische staat creëren. Hierbij vermoordden ze op grote schaal mensen, iedereen die intellectueel was: ambtenaren, leraren, politici enzovoort. Het dragen van een bril of het spreken van een buitenlandse taal was voor hen genoeg om geëxecuteerd te worden. De overgebleven bevolking moest werken op het platteland in arbeidskampen en communes. Mannen, vrouwen en kinderen werkten 12 tot 15 uur per dag, zeven dagen per week op een kommetje rijst per dag met soms wat vis.
In 1979 kwam door inname van de Vietnamezen een einde aan dit bewind.
Naast de massamoorden overleden dus veel mensen een ondervoeding en ziekte.
Het is onbekend hoeveel Cambodjanen er precies zijn omgekomen maar de schatting ligt tussen de 2/3 miljoen van een bevolking van 7/8 miljoen!!

Tuol Sleng genocidemuseum

Ons eerste echte uitstapje in Phnom Penh was meteen één van de meest heftige. We hebben het genocidemuseum Tuol Sleng bezocht. Dit was vroeger een schoolgebouw wat in de tijd van de Rode Khmer gebruikt werd als gevangenis.
Ze hielden hier mensen van de vroegere elite zoals ambtenaren, leraren, militairen en artsen vast.
Deze werden elke dag gemarteld net zo lang tot ze bekenden dat ze voor de CIA of KGB spion waren en/of namen noemden.
Na zo'n bekentenis werden ze alsnog vermoord. Dit gebeurde nooit in de gevangenis zelf, ze werden vervoerd naar de Killingfields waar ik later meer over schrijf.
Dit bezoek aan de gevangenis was heel indrukwekkend, ik werd er soms echt heel naar van om daar te lopen maar vooral om te zien hoe men gemarteld werd.

Toen de Vietnamezen in 1979 de Rode Khmer uit Phnom Penh verdreven vonden ze in de gevangenis 7 overlevenden. Dit waren schilders en beeldhouwers die in leven waren gehouden om beelden en portretten van Pol Pot te maken.
In de tijd daarna heeft één van hen schilderingen gemaakt van de verschillende manieren waarop ze daar gemarteld werden. Dit was vreselijk om te zien.
Naast de schilderingen zijn ook de martelwerktuigen bewaard gebleven.

Vervolgens bekeken we de verschillende cellen die zo klein waren dat je er alleen in kon liggen, vastgeketend. Het was altijd donker en de gevangenen mochten nooit praten.
Boven waren de klaslokalen gebruikt voor groepen van 40/50 gevangenen die met voetboeien aan de vloer vast zaten.
De wanden van de gevangenis hingen vol met foto's van de gevangen. Van iedere gevangenen werd bij binnenkomst een foto gemaakt en voordat ze weg gingen naar de Killingfields. Het kwam ook voor dat men overleed door de martelingen, ook dan werd een foto gemaakt. Zo hielden ze bij of niemand ontsnapte of werd vergeten. Al deze foto's te zien maakte het nog heftiger.

Het was bijzonder om een gids te hebben omdat je zo meer te weten komt maar ook doordat je er dan een persoonlijk verhaal bij hoort.
Zij vertelde dat zij kind was in die periode en dan ze met haar moeder naar het platteland moest om dan in een arbeidskamp te werken. Haar vader, een leraar, en haar broer heeft ze beiden nooit meer terug gezien. Zij weet nog steeds niet wat daar mee is gebeurd.
Na dit bezoek aan de gevangenis moesten we even bijkomen, het heeft een diepe indruk op ons gemaakt. Daarnaast zet het je aan het denken over al het goede en het moois in ons leven en hoe anders dat kan zijn.

Killingfields

De volgende dag zijn we naar Choeung Ek gegaan, beter bekend als de Killingfields.
Dit is de plek waar allemaal mensen, waaronder de gevangenen van Tuol Sleng, heen werden gebracht om vermoord te worden. Er waren wel 300 soortgelijke killingfields in die tijd in Cambodja maar dit is één van de grootsten.
Bij aankomst kregen we een headset met audiogids waarmee we zelf konden rond lopen. De verschillende plekken waren genummerd en bij elk nummer was een verhaaltje waar je ook even kon zitten en luisteren.
Dit was een heel prettige manier om het gebied door te lopen op je eigen tempo maar toch alle informatie krijgen.
Er waren sommige stukjes omheind waar ze massagraven hadden gevonden. Daarbij dan een foto met de honderden gevonden skeletten en schedels.
Ze hebben niet alles opgegraven maar ook veel laten liggen. Van 129 massagraven zijn er 43 ongeopend.
Hierdoor zag je op sommige stukken tussen de aarde en het gras botten liggen die boven waren komen drijven door de regen.
Ik vond het heel bizar om te beseffen dat dat allemaal mensen waren die daar gestorven zijn.

Ze hadden vreselijke manieren om mensen te vermoorden. Door gebrek aan munitie werden de mensen niet doodgeschoten.
Men gebruikte alles wat goedkoop was van stukken bamboe tot hamers waarmee ze de mensen dan doodsloegen.
Verschrikkelijk hoeveel mensen daar dag in dag uit werden vermoord.
Eerst kwamen 30-50 mensen per dag binnen maar later werd dit 300 per dag! Het werden er zoveel dat ze niet iedereen op één dag konden executeren en sommige dus nog een nacht gevangen werd gehouden tot ze gedood konden worden.
Om te zorgen dat het geschreeuw van de mensen in de omgeving niet te horen was werd er door luidsprekers aan de bomen muziek afgespeeld om deze geluiden te overstemmen.

Het meest gruwelijke was een boom die op het terrein stond, toen iemand na de Rode Khmer periode rondliep door dit gebied zag hij dat de boom vol zat met bloed en hersenen. Later hebben soldaten bekend dat zij deze boom gebruikten om baby's bij de benen te pakken en vervolgens tegen de boom dood te slaan.
Toen ik daar zat, luisterend naar het verhaal, kijkend naar de boom die nu vol hangt met honderden gekleurde armbandjes, kon ik me met geen mogelijkheid voorstellen hoe iemand dat ooit zou kunnen doen.
Het blijft zo onvoorstelbaar...

Ze vermoordden iedereen, hele families inclusief kinderen. Ze lieten zelfs niet de baby's in leven om te voorkomen dat deze later wraak zouden kunnen nemen.

Op dit terrein is een monument gemaakt om alle mensen te herdenken. In het monument zijn verschillende verdiepingen waarin schedels en botten liggen die gevonden en onderzocht zijn. Hierbij liggen bordjes waarop je de leeftijd ziet en welk geslacht diegene was.
In totaal liggen in deze toren 9000 schedels en botten.

Royal Palace

Na deze heftige bezoeken was het tijd om wat van de mooie kanten die Cambodja heeft te zien.
Dit Royal palace is een prachtig paleis waar de huidige koning nu ook in één van de gebouwen woont. We hebben onder leiding van een gids de verschillende paleizen bezocht. Waaronder de Zilveren Pagode, waarvan de vloer bestaat uit 5329 zilveren vloertegels met een gewicht van bijna zes ton!


Op Bart's verjaardag had ik bij ons hostel een lekker ontbijtje op bed geregeld dat ze zouden komen brengen om 8 uur.
Ik lag vol spanning te wachten en toen ik om 8.20 dacht, ze zullen het toch niet echt vergeten zijn ben ik gauw even de kamer uit gegaan om even te peilen en toen hoorde ik ze natuurlijk net de trap op komen dus ben ik als een gek weer terug gerend en gaan liggen alsof er niets aan de hand was haha! Toch nog geslaagd dus :)
Een heerlijk rustig dagje, lekker gelezen en gerelaxd. In de middag nog samen met 2 andere Nederlandse meiden naar een souvenirsmarkt geweest waar we een prachtig schilderij van Angkor Wat hebben gekocht.
Aan het einde van de dag mocht Bart natuurlijk kiezen waar we zouden eten en dat werd natuurlijk gewoon weer ons favoriete plekje aan de boulevard, haha

Angkor Wat

Vanuit Phnom Penh de bus genomen naar Seam Reap, deze plaats ligt vlakbij het beroemde Angkor Wat.
Samen met de 2 Nederlandse meiden die we in Phnom Penh hadden ontmoet hebben we voor de volgende dag een tuktuk en een gids geregeld om Angkor te bezichtigen.
Van de 9e tot 14e eeuw was Angkor de hoofdstad van Cambodja en de andere omliggende landen die toen tot het machtige rijk van de Khmer behoorden.
Dit is nu een gebied van 230 km2(!!) vol prachtige tempels. Waarvan Angkor Wat de meest bekende is.
We stonden om 4.30 klaar om zo de zonsopgang bij de Angkor Wat tempel te zien.
Dit was inderdaad prachtig en je bent bijna geneigd elke 5 minuten dat je wat meer ziet een foto te maken. Angkor Wat is de grootste tempel met 5 torens.
De zonsopgang is extra mooi door een meer wat voor de tempel ligt waarin je prachtige de reflectie van de tempel kan zien.
Na dit bewonderd te hebben zijn we de tempel ingegaan en heeft onze gids van alles over alle beeldhouwkunst binnen in de tempel verteld. Ik weet niet of je het beeldhouwkunst noemt maar het zijn in elk geval allemaal tekeningen op de muur van reliëf uit het steen gehakt. Waarop heel veel verschillende taferelen te zien zijn.
Zo zijn we de hele dag bezig geweest met verschillende tempels bezoeken en al het moois bekijken. We waren natuurlijk erg vroeg opgestaan dus toen we om half 5 de laatste tempel zagen waren we ook wel echt tempelmoe! Pfoeh
Vervolgens nodigde onze gids ons uit bij het winkeltje van hem en zijn vrouw. Waar we met hem en de tuktukdriver nog een paar biertjes dronken (uiteraard Angkor-bier ;))
Daarna zijn we terug naar het hotel gegaan maar de gids had ons wel uitgenodigd om ergens in een cafeetje iets te drinken, hij noemde dit de 'beergarden'.
Hier hebben wij heerlijk Cambodjaans gegeten (ze hadden ook geen Engelse kaart).
En daarna met de gids die vervolgens met zijn vrouw en 4 kinderen kwam lekker bier gedronken. Hij bestelde even een tapje bier voor op tafel en dat kostte daar echt weer bijna niks! Op een gegeven moment ging de gids met zijn vrouw en kinderen naar huis, op de motor... Met z'n 6en dus! :P Het was een mooi gezicht!

Wij zijn nog even uitgeweest op 'pubstreet' met die andere meiden en een erg gezellig avondje gehad :)
Die andere meiden vonden 1 dag Angkor Wat genoeg maar wij hadden een ticket voor 3 dagen gekocht dus zijn de 2e dag weer met de gids op stap gegaan.
Weer heel veel moois gezien, nu ook tempels in weer een andere stijl.
De Banteay Srei was een prachtige tempel, kleiner maar met meer details dan Angkor Wat dit was dan ook mijn persoonlijke favoriet.
Aan het einde van de dag nog even bij het winkeltje van de gids een kokosnoot leeggedronken en ik heb nog 2 jurkjes gescoord en toen lekker naar huis.

Dag 3 hebben wij fietsen gehuurd en nog een beetje rondgereden in Angkor. Het was opzich al best een tochtje fietsen, we hebben nog iets van 3 tempels bekeken en toen hadden we dat wel gezien. Nog even een mooi rustig plekje gezocht om even lekker te lezen.
Vervolgens een internetcafé gezocht en een ticket naar Thailand geboekt. Hier gaan we eerder heen dan we vooraf verwacht hadden omdat Cambodja minder bezienswaardigheden heeft dan wij vooraf dachten.

Battambang

Vanuit Seam Reap hebben we de bus naar Battambang genomen. Bij aankomst werden we bijna omver gelopen door allemaal mannetjes die hun hotel voor een goed prijsje aan bieden. We kozen voor een goedkope en hebben die middag meteen een tochtje met de tuktuk gemaakt naar de bamboetrein. Dit was een onwijs leuke ervaring:ze leggen wielen op de treinrails met daarbovenop een plateau van bamboe waarop je gaat zitten. Achter ons reed er een mannetje mee die de motor regelde en zo rijd je dwars door het landschap. Als het lukt kan ik een andere keer een foto toevoegen, dat maakt het wat duidelijker denk ik :)

'S middags lekker op de lokale markt fried rice gegeten en in de hangmatten op het dakterras even liggen lezen.
Vandaag ons tweede en laatste dagje in Battambang. We zijn naar een ander hotel gegaan waar we iets meer betalen maar waar ze wel een zwembad hebben (hier keken we al heel lang naar uit) dus daar heerlijk vandaag in gezwommen, dat was het wel waard! :)
Morgen gaan we met de bus naar Phnom Penh waar we dan nog 1 dagje hebben voordat we naar Thailand gaan. Tot zover dus CAmbodja, op naar Thailand...
Het is en was heerlijk!

En nu natuurlijk nog even opvallende dingen in Cambodja :)

- ze gaan hier met heel veel mensen op een brommer/scooter/motor, soms wel 6!

- ze eten echt alles hier: veel insecten maar onze gids was bijvoorbeeld ook op de poot van een kip aan het knabbelen. En dan niet een kippenpoot zoals wij dat kennen maar echt zijn klauw zeg maar

- de meeste tuktukchauffeurs wonen in feite in hun tuktuk en slapen hier 's nachts in met een hangmatje

- ze proosten hier bij elke slok bier, wij waren dat avondje in de beergarden nog al druk dus ;) en ze drinken bier met ijs erin.

- ze lachen en giechelen hier altijd :)

- door landmijnen zie je helaas heel veel gehadicapten (mensen die bijvoorbeeld een half been missen)

- het land heeft rijstvelden in overvloed, overal waar je kijkt

- ze hadden lang geleden al goede oplossingen voor de verschillende religies in het land: In sommige tempels zie je beelden die half Buddha zijn en half een Hindoeïstische god

- ze betalen hier moet USAdollars maar ook met hun eigen eenheid 'Riel' soms erg verwarrend want meestal zeggen ze de prijs in dollars maar krijg je je wisselgeld weer in Riel terug.

- er zijn heel veel kinderen die rondlopen om armbandjes en kaarten te verkopen, zelfs de allerkleinsten lopen al rond: 'one dollar!'

- de mensen zijn hier onwijs vriendelijk en behulpzaam

- ze willen zo graag werken dat ze in restaurants soms met z'n drieën op je af rennen omdat ze allemaal heel graag je bord willen opruimen.

Liefs,