ABCtrekking:Afzien,Bloedzuigers & Coole uitzichten
Blijf op de hoogte en volg Bart en Mirjam
19 Augustus 2013 | Nepal, Pokhara
ABC trekking naar Annapurna Base Camp: Afzien, Bloedzuigers en Coole uitzichten
Afzien,
dat was het soms zeker!
Vrijdag 9 augustus begonnen we met onze trekking vanuit Pokhara met de auto in een uur naar Nayapul (1070m) en daar begon het echte trekken voor ons.
We vonden het wandelen erg lekker maar na 3 minuten ben je al doorweekt van het zweet, zo erg dat het van je neus afdruppelt!
Zoveel heb ik nog nooit op een dag gezweet, maar het gaf ook wel een goed gevoel zo intensief bezig te zijn...
Bloedzuigers,
hebben we op onze reis voor het eerst kennis mee gemaakt. Nogal vieze beesten, maar zodra je jezelf vaak checkt ben je er vrij snel vanaf en hebben ze nog maar weinig gezogen ;-)
Coole uitzichten,
die hebben door veel mist even op zich laten wachten. Maar juist op het punt waar het het mooiste was was het helder! Prachtig uitzicht vanaf Annapurnabasecamp(4130m het hoogste punt dus) over verschillende bergen met sneeuwtoppen. Wat voel je je klein op zo'n moment! Omringt door allemaal sneeuwtoppen...
Gelukkig was de hele tocht bij ons heerlijk rustig, zo konden we op en top genieten van de tocht, de geluiden en de natuur om ons heen. Bij dat prachtige punt waren een stuk of 15 anderen, maar in hoogseizoen blijkbaar wel 300!!! We waren onwijs blij dat we in deze tijd waren...
Tijdens de trekking kom je van het ene mooie in het andere mooie gebied en overal mooie uitzichten!
We moesten ook vaak door watervallen en beekjes heen lopen, van steen naar steen springen: echt heel avontuurlijk dus :-)
Volgens de Nepalesen waren alle 'bergen' waar wij door heen liepen en die wij beklommen geen 'mountains' maar 'hills' Haha ik vond het trekken door die heuvels toch behoorlijk zwaar en hoog!
Wij hadden bij de organisatie waar we onze gids geboekt hadden ook onze grote backpack achtergelaten zodat we alleen onze kleine rugzak met de nodige spullen hadden, fijn dat dat kon!
We zagen namelijk veel mensen die een drager mee hadden om alle bagage te tillen, daar had ik me niet zo prettig bij gevoeld. Veel jongens hadden dan meerdere grote backpacks op hun rug gebonden, echt onvoorstelbaar dat je daarmee de bergen kan beklimmen!! Volgende onze gids tillen ze maximaal 35 kilo! (nou pap, zou dat mogen van de arbodienst? ;-))
We hadden een erg leuke gids, Rum heet hij, voor ons tweeën. Hij vertelde dat hij ook zo ooit is begonnen en daarna pas gids is geworden, zo gaat dat hier.
Maar het zijn niet alleen de dragers die veel tillen, er zijn ook vaak Nepalesen met een doko(gevlochten mand voor op je rug) vol met spullen. En mensen die voor de bouw van een nieuw huis een of twee planken van een paar meter op hun rug tillen.
We zagen ook een jongen van een jaar of 12 met een enorme ijzeren buis op zijn rug... Echt niet voor te stellen dat je dat kan tillen!daarbij dragen ze vaak alleen teenslippers of regenlaarzen.
Soms worden ook wel buffels, ezels of paarden gebruikt om wat te tillen maar op de hoogste punten mogen die niet komen.
Naast bloedzuigers hebben we ook kennis gemaakt met de grootste spin ooit gezien. Helemaal fijn dat Bart hem met zijn schoen sloeg en dat hij vervolgens verdwenen was terwijl we moesten gaan slapen!!
Ook dat overleefd...
Helaas heb ik één dag last gehad van diaree, maar ook dat hoort erbij... En dat werd snel verholpen met norrit maar vast ook door de goede adviezen van Rum om cola met zout te nemen en als lunch knoflooksoep. Die soep mocht je zeker knoflooksoep noemen want hij bestond uit niks dan water en wel meer de 10 tenen knoflook, waarvan hele stukken erin dreven...
De hele tocht sliepen we in kleine hostels in een simpele maar prima kamer.
Ik sliep altijd erg goed met als enige geluid een waterval op de achtergrond dus een natuurgeluidencd hadden we niet nodig ;-)
We liepen meestal zo'n 4 tot 6 u per dag. Doordat we vroeg startten waren we vaak al rond 2u op de plek van bestemming.. Zo waren we bijna altijd vlak voor de regen daar.
Onderweg lunchten we in een bergdorpje, hiervoor namen we altijd flink de tijd. Dat was ook wel nodig omdat alles wat je daar bestelt vers gemaakt wordt dus het duurde vaak wel een uur voor het eten klaar was...
Rum vond deze pauzes heerlijk, hij had allemaal vaste adresjes dus kon daar lekker met de mensen kletsen en andere gidsen die ook pauze hielden, altijd erg gezellig!
Soms (vooral de eerste dagen) liepen we toch door een flinke regenbui en dan konden we met een beetje geluk bij lunchtijd onze kleren drogen. Dan zaten we met z'n allen dichtbij elkaar rondom de houtkachel, heel knus dus!
En als ze bij de plek waar we overnachten ook zo'n kachel hadden dan hadden we geluk want betekende ook: een warme douche! Dat is geen overbodige luxe na helemaal natgeregend te zijn!
Wanneer we in de middag aankwamen pakten we lekker onze ereaders en lagen we vaak de hele middag lekker te lezen tot etenstijd, heerlijk ontspannen na al dat klimmen :-) Er zijn inmiddels dus al heel wat boeken doorheen gegaan...
Helaas onderweg vaak dichte mist waardoor we de beroemde bergtoppen niet konden zien MAAR juist toen we bij Annapurnabasecamp waren, het hoogste punt vanwaar je omringt bent met wel 9 verschillende sneeuwbergen was het helder genoeg om alles te zien dus dat was super!!
De hoogste die we zagen was de Annapurna 1 met een hoogte van 8091m.
Kortom we vonden het een superervaring die we niet hadden willen missen!!!
Nu even een paar dagen rustig aan doen en bijkomen :-)
En dan hier nog even een lijstje!
Opvallend in Nepal:
- Iedereen maakt hier een smerig rochelend geluid en tuft daarna op straat, niet helemaal mijn ding :-P
- De stroom wordt elke dag een paar uur uitgeschakeld door de overheid vanwege elektriciteittekort. Dit is elke dag op een ander moment dus komt onverwacht. Soms lig je op je kamer lekker te lezen, valt het licht en de ventilator uit. Dus das even wennen haha. Sommige hostels en eigenlijk alle restaurants hebben wel een reservegenerator.
In de bergen was er trouwens überhaupt bijna nooit elektriciteit maar dat hadden we ook niet echt nodig.
- De verkeerschaos in Nepal is en blijft bizar!
Onze busreis van Kathmandu naar Pokhara was dan ook behoorlijk spannend. Iedereen doet hier eigenlijk maar wat en als je maar toetert zodra je inhaalt of wat dan ook doet komt 't toch wel goed over het algemeen.
- je kan hier ook met een motor met aan beiden kanten van je stuur 3 kippen rond rijden :-P
- Je ziet helaas veel armoede op straat
- afval ligt op hopen langs de weg en wordt af en toe verbrand
- er lopen overal veel zwerfhonden op straat, ook gezellig tussen het verkeer door
- het is hier allemaal zó goedkoop.
Je kan bijvoorbeeld voor minder dan 5 euro met z'n tweeën eten met een drankje erbij.
Nu we in Pokhara zijn, waar het toeristischer is is het ook wel wat duurder maar nog steeds goedkoop
- De vrachtauto's hier zijn erg leuk en kleurrijk versierd
- Best veel mensen spreken Engels maar met zo'n accent dat het erg lastig te verstaan is! Iemand probeerde ons bijvoorbeeld een verhaal te vertellen over een gebouw met 55 ramen. 55= piftie pive ??? Tja dat duurde ff!
- Coca cola is overal! Zelfs in de kleinste bergdorpjes met veel reclame, de reclames worden hier op de huizen geschilderd, veel mooier dan grote plastic borden.
- We zagen veel mannen hand in hand lopen, ook de vingers in elkaar verstrengeld dus wij dachten zo! Dat dat hier geaccepteerd wordt: homo's. Maar nee dat bleek gewoon allemaal vriendschappelijk te zijn. De mannen raken elkaar hier ook veel meer aan dan in Nederland. Maar de huwelijken hier zijn nog vrijwel allemaal gearrangeerd.
Nou dat was het wel weer!
Nog een klein weekje in Nepal en dan op naar Cambodja :-)
Liefs Bami
Afzien,
dat was het soms zeker!
Vrijdag 9 augustus begonnen we met onze trekking vanuit Pokhara met de auto in een uur naar Nayapul (1070m) en daar begon het echte trekken voor ons.
We vonden het wandelen erg lekker maar na 3 minuten ben je al doorweekt van het zweet, zo erg dat het van je neus afdruppelt!
Zoveel heb ik nog nooit op een dag gezweet, maar het gaf ook wel een goed gevoel zo intensief bezig te zijn...
Bloedzuigers,
hebben we op onze reis voor het eerst kennis mee gemaakt. Nogal vieze beesten, maar zodra je jezelf vaak checkt ben je er vrij snel vanaf en hebben ze nog maar weinig gezogen ;-)
Coole uitzichten,
die hebben door veel mist even op zich laten wachten. Maar juist op het punt waar het het mooiste was was het helder! Prachtig uitzicht vanaf Annapurnabasecamp(4130m het hoogste punt dus) over verschillende bergen met sneeuwtoppen. Wat voel je je klein op zo'n moment! Omringt door allemaal sneeuwtoppen...
Gelukkig was de hele tocht bij ons heerlijk rustig, zo konden we op en top genieten van de tocht, de geluiden en de natuur om ons heen. Bij dat prachtige punt waren een stuk of 15 anderen, maar in hoogseizoen blijkbaar wel 300!!! We waren onwijs blij dat we in deze tijd waren...
Tijdens de trekking kom je van het ene mooie in het andere mooie gebied en overal mooie uitzichten!
We moesten ook vaak door watervallen en beekjes heen lopen, van steen naar steen springen: echt heel avontuurlijk dus :-)
Volgens de Nepalesen waren alle 'bergen' waar wij door heen liepen en die wij beklommen geen 'mountains' maar 'hills' Haha ik vond het trekken door die heuvels toch behoorlijk zwaar en hoog!
Wij hadden bij de organisatie waar we onze gids geboekt hadden ook onze grote backpack achtergelaten zodat we alleen onze kleine rugzak met de nodige spullen hadden, fijn dat dat kon!
We zagen namelijk veel mensen die een drager mee hadden om alle bagage te tillen, daar had ik me niet zo prettig bij gevoeld. Veel jongens hadden dan meerdere grote backpacks op hun rug gebonden, echt onvoorstelbaar dat je daarmee de bergen kan beklimmen!! Volgende onze gids tillen ze maximaal 35 kilo! (nou pap, zou dat mogen van de arbodienst? ;-))
We hadden een erg leuke gids, Rum heet hij, voor ons tweeën. Hij vertelde dat hij ook zo ooit is begonnen en daarna pas gids is geworden, zo gaat dat hier.
Maar het zijn niet alleen de dragers die veel tillen, er zijn ook vaak Nepalesen met een doko(gevlochten mand voor op je rug) vol met spullen. En mensen die voor de bouw van een nieuw huis een of twee planken van een paar meter op hun rug tillen.
We zagen ook een jongen van een jaar of 12 met een enorme ijzeren buis op zijn rug... Echt niet voor te stellen dat je dat kan tillen!daarbij dragen ze vaak alleen teenslippers of regenlaarzen.
Soms worden ook wel buffels, ezels of paarden gebruikt om wat te tillen maar op de hoogste punten mogen die niet komen.
Naast bloedzuigers hebben we ook kennis gemaakt met de grootste spin ooit gezien. Helemaal fijn dat Bart hem met zijn schoen sloeg en dat hij vervolgens verdwenen was terwijl we moesten gaan slapen!!
Ook dat overleefd...
Helaas heb ik één dag last gehad van diaree, maar ook dat hoort erbij... En dat werd snel verholpen met norrit maar vast ook door de goede adviezen van Rum om cola met zout te nemen en als lunch knoflooksoep. Die soep mocht je zeker knoflooksoep noemen want hij bestond uit niks dan water en wel meer de 10 tenen knoflook, waarvan hele stukken erin dreven...
De hele tocht sliepen we in kleine hostels in een simpele maar prima kamer.
Ik sliep altijd erg goed met als enige geluid een waterval op de achtergrond dus een natuurgeluidencd hadden we niet nodig ;-)
We liepen meestal zo'n 4 tot 6 u per dag. Doordat we vroeg startten waren we vaak al rond 2u op de plek van bestemming.. Zo waren we bijna altijd vlak voor de regen daar.
Onderweg lunchten we in een bergdorpje, hiervoor namen we altijd flink de tijd. Dat was ook wel nodig omdat alles wat je daar bestelt vers gemaakt wordt dus het duurde vaak wel een uur voor het eten klaar was...
Rum vond deze pauzes heerlijk, hij had allemaal vaste adresjes dus kon daar lekker met de mensen kletsen en andere gidsen die ook pauze hielden, altijd erg gezellig!
Soms (vooral de eerste dagen) liepen we toch door een flinke regenbui en dan konden we met een beetje geluk bij lunchtijd onze kleren drogen. Dan zaten we met z'n allen dichtbij elkaar rondom de houtkachel, heel knus dus!
En als ze bij de plek waar we overnachten ook zo'n kachel hadden dan hadden we geluk want betekende ook: een warme douche! Dat is geen overbodige luxe na helemaal natgeregend te zijn!
Wanneer we in de middag aankwamen pakten we lekker onze ereaders en lagen we vaak de hele middag lekker te lezen tot etenstijd, heerlijk ontspannen na al dat klimmen :-) Er zijn inmiddels dus al heel wat boeken doorheen gegaan...
Helaas onderweg vaak dichte mist waardoor we de beroemde bergtoppen niet konden zien MAAR juist toen we bij Annapurnabasecamp waren, het hoogste punt vanwaar je omringt bent met wel 9 verschillende sneeuwbergen was het helder genoeg om alles te zien dus dat was super!!
De hoogste die we zagen was de Annapurna 1 met een hoogte van 8091m.
Kortom we vonden het een superervaring die we niet hadden willen missen!!!
Nu even een paar dagen rustig aan doen en bijkomen :-)
En dan hier nog even een lijstje!
Opvallend in Nepal:
- Iedereen maakt hier een smerig rochelend geluid en tuft daarna op straat, niet helemaal mijn ding :-P
- De stroom wordt elke dag een paar uur uitgeschakeld door de overheid vanwege elektriciteittekort. Dit is elke dag op een ander moment dus komt onverwacht. Soms lig je op je kamer lekker te lezen, valt het licht en de ventilator uit. Dus das even wennen haha. Sommige hostels en eigenlijk alle restaurants hebben wel een reservegenerator.
In de bergen was er trouwens überhaupt bijna nooit elektriciteit maar dat hadden we ook niet echt nodig.
- De verkeerschaos in Nepal is en blijft bizar!
Onze busreis van Kathmandu naar Pokhara was dan ook behoorlijk spannend. Iedereen doet hier eigenlijk maar wat en als je maar toetert zodra je inhaalt of wat dan ook doet komt 't toch wel goed over het algemeen.
- je kan hier ook met een motor met aan beiden kanten van je stuur 3 kippen rond rijden :-P
- Je ziet helaas veel armoede op straat
- afval ligt op hopen langs de weg en wordt af en toe verbrand
- er lopen overal veel zwerfhonden op straat, ook gezellig tussen het verkeer door
- het is hier allemaal zó goedkoop.
Je kan bijvoorbeeld voor minder dan 5 euro met z'n tweeën eten met een drankje erbij.
Nu we in Pokhara zijn, waar het toeristischer is is het ook wel wat duurder maar nog steeds goedkoop
- De vrachtauto's hier zijn erg leuk en kleurrijk versierd
- Best veel mensen spreken Engels maar met zo'n accent dat het erg lastig te verstaan is! Iemand probeerde ons bijvoorbeeld een verhaal te vertellen over een gebouw met 55 ramen. 55= piftie pive ??? Tja dat duurde ff!
- Coca cola is overal! Zelfs in de kleinste bergdorpjes met veel reclame, de reclames worden hier op de huizen geschilderd, veel mooier dan grote plastic borden.
- We zagen veel mannen hand in hand lopen, ook de vingers in elkaar verstrengeld dus wij dachten zo! Dat dat hier geaccepteerd wordt: homo's. Maar nee dat bleek gewoon allemaal vriendschappelijk te zijn. De mannen raken elkaar hier ook veel meer aan dan in Nederland. Maar de huwelijken hier zijn nog vrijwel allemaal gearrangeerd.
Nou dat was het wel weer!
Nog een klein weekje in Nepal en dan op naar Cambodja :-)
Liefs Bami
-
19 Augustus 2013 - 15:58
Rindert:
Geweldig verhaal Mirjam!! Wat kan jij boeiend schrijven, ik zag het helemaal voor me hoe jullie die bergen op liepen. Ook heel fijn dat je met zo weinig bent en dat jullie een gids voor je zelf had. Goed dat jullie dit hebben gedaan want dit maak je natuurlijk zomaar niet weer mee. Volgens mij zal je de uitzichten op die hoge bergen nooit van je leven meer vergeten. Ik hoop dat jullie nog een prachtige week hebben in Nepal en ben nu al weer benieuwd naar het volgende verslag. veel plezier,
Rindert -
19 Augustus 2013 - 18:31
Astrid:
Wat een super verhaal Mirjam. Zo mooi beschreven, dat ik in gedachten met jullie meeloop! En de foto's zeggen alles. Fijne uitrustdagen! liefs Astrid -
20 Augustus 2013 - 11:10
Mareze (overbuurtjes...):
Wat een mooie foto's en spannende tochten. En dan die bloedzuigers.... bbrrr
-
20 Augustus 2013 - 15:36
Deli:
als ik je verhaal lees, dan krijg ik al zo zin om daar ook te lopen,maar met de foto`s erbij word het helemaal echt.vooral de foto van Bart, jou en de gids erbij.Dan lijkt Bart nog groter dan hij al is. Schitterend !
liefs -
20 Augustus 2013 - 22:22
Tonny:
Ha Bart,
Op een helling bovenaan staan! Ja, zo blijf je de grootste.
Nou fijn om te horen en te lezen dat jullie het goed hebben. En zo veel moois zien.
Tonny. -
23 Augustus 2013 - 21:55
Corrie En Hennie ( De Buren Van Bart):
Hallo Samen,
Wat een geweldige tochten maken jullie!
Veel lopen,dus de conditie kan niet meer stuk.
We blijven jullie volgen. Geniet samen van al het moois!
-
27 Augustus 2013 - 10:50
Fien:
Klinkt (bijna allemaal) fantastisch, Mir en Bart! De megaspin en bloedzuigers zijn wat minder, en het gerochel en gespuug ook, maar al het andere is dat natuurlijk meer dan waard. Fijn dat het helder was toen jullie eenmaal bij ABC aankwamen. Het klinkt als een behoorlijk zware trektocht, zo stoer dat jullie dat gedaan hebben! Wat nou heuvels! Jullie zijn ondertussen in Cambodja, geniet ervan (oh en als het kan, stuur dan een whatsapp of laat via fb even weten als er een nieuwe blog is, want het mail-alert lijkt dus niet te werken). -
27 Augustus 2013 - 14:36
Maite:
Jak, bloedzuigers en spinnen... Blij dat jullie t overleefd hebben ;) de tocht klinkt echt super gaaf, zoiets doe je maar 1x in je leven dus vooral heel veel genieten! Maar volgens mij doen jullie dat ook wel ;) kus! -
27 Augustus 2013 - 21:15
Lieke:
Wat stoer!! en wat schrijf je leuk
Wat een belevenissen! veel groetjes voor jullie
ook van de sozers (collega's en clienten vragen naar je) -
04 September 2013 - 20:38
Mag:
deze had ik even gemist! zo gaaf zo'n grtote trekking wil ik ook echt een keertje doen!! Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
